جعفر صابری سرنوشت

جعفر صابری سرنوشت

بنام سرنوشت

دوستی از سرنوشت خودش میگفت و اینکه تا رسیدن به مرز شصت سالگی چه اتفاقهایی را درزندگی تجربه نموده است.

بی شک همه ما زندگی پر از خاطره هایی را پشت سر گذاشته ایم وهنوزدرمقابلمان دریای بی کرانی از اتفاقات قرار دارد هیچ یک از ما نمی دانیم فردا ویا حتی ساعتی دیگر چه اتفاقی قرار است بیفتد ولی با برنامه ریزی روزها و ساعت های زندگی ،به سمت جلو میرویم .

به آنها که برایشان اهمیت قائل هستیم فکر میکنیم و متأسف میشویم وقتی می بینیم ما کمترین اهمیتی برای آنها نداریم !

گاه به سراغ گوشی تلفن همراهمان می رویم و به دنبال یک پیام از یک دوست هستیم و هیچ چیزی نیست شاید دهها پیام و نوشته و عکس وفیلم لحظات زندگی مارا اشغال کند اما آنچه که باید مارا آرام کند نیست .خیلی از پیام ها از دوستی ، عشق و رفاقت میگوید و نا خود آگاه به گذشته و آن که در انتظار پیامش هستی می اندیشی شاید آن شخص در چند قدمی تو باشد اما فاصله ی شما دهها سال است و هیچ رابطه ای نیست .به سرنوشت می اندیشید که چه بازی را با تو داشته آن که دوستش داشتی دوستت ندارد آنکه دوستت دارد تو دوستش نداری آنچه میخواستی نشد از آنچه میترسیدی همان طور شد و این را سرنوشت میدانی و نفسی عمیق میکشی که تمام درد هارا از درون قفسه سینه خود رها سازی تا جایی برای چیز های تازه تر باز شود

درد های گونا گون به سراغت آمده و تو سعی میکنی همه را نادیده بگیری تو هم مثل من و مثل همه ما میخواهی بمانی اما میدانی ماندن سخت شده خیلی هم سخت شده!

نوازش و محبت اینجا ارزش پیدا میکند اما نمی توانی از گذشته دل بکنی هنوز در گذشته هستی و به سرنوشتی که به سرت آمده می اندیشی آنچه در قفسه سینه داشتی حالا دیگر تبدیل به کینه شده و خیلی خیلی سخت است از آن ها بگذری بی خبر از اینکه هر کدامشان باعث دردی و درد هایی بر جسم و جانت شده .

راه خلاصی از سرگذشت و اندیشیدن به آینده است

یا حق

جعفر صابری

موضوعات مرتبط: سر مقاله

[ پنجشنبه بیست و پنجم شهریور ۱۴۰۰ ] [ 15:33 ] [ روابط عمومی دفتر آقای دکتر جعفر صابری ]

نظر بدهید

جعفر صابری زندگی مشترک به آخرش نزدیک شده